 
 
 
	
count παίρνει σαν όρισμα : μια πραγματική συνάρτηση 	
f και μια λίστα
	
l μήκους 	
n (ή έναν πίνακα 	
A διάστασης 	
p*q).
	
count εφαρμόζει την συνάρτηση στα στοιχεία της λίστας (ή του πίνακα) και επιστρέφει
το άθροισμά τους, π.χ. :
	
count(f,l) επιστρέφει 	
f(l[0])+f(l[1])+...+f(l[n-1]) ή
	
count(f,A) επιστρέφει 	
f(A[0,0])+....+f(A[p-1,q-1]).
Εάν η 	
f είναι μια λογική συνάρτηση τότε 	
count επιστρέφει τον αριθμό των στοιχείων
της λίστας (ή του πίνακα) για τα οποία η λογική συνάρτηση είναι αληθής.
Είσοδος :
Έξοδος :
επειδή : 2+12+45+3+7+78=147.
Είσοδος :
Έξοδος :
Είσοδος :
Έξοδος :
Είσοδος :
Έξοδος :
Είσοδος :
^2,[3,5,1])Έξοδος :
Πράγματι 9+25+1=35.
Είσοδος :
Έξοδος :
Πράγματι 	
id είναι η ταυτοτική συνάρτηση, και 3+5+1=9.
Είσοδος :
Έξοδος :
Πράγματι, 1 είναι η σταθερή συνάρτηση ίση με 1 και 1+1+1=3.
 
 
